Кога ја љубев Дениција, како да калемев светлина на мракот, како да топев снегови фатени во движење, како да станував единствен сведок за бакнежот меѓу металот и громот. Кога ја љубев Дениција, како да му пронајдував брзина и на каменот, како да ја одделував душата од телото, како да го палев барутот, на тилот од … Продолжи со читање Кога ја љубев Дениција – Петре М. Андреевски (рецитал)
Реалноста имагинарна како да си поигрува со текот на мислите допирајќи до заборавените одаи на миговите на безнадежност. Во крвта тече вино црвено минувајќи низ телото како река што се влева во морињата и ги надополнува како непоканета мисла што го обојува вниманието во нејзини бои и вкусови без да побара дозвола. Одолевајќи на искушението … Продолжи со читање Имагинарна реалност
Денешниот избор е „Далечна радост“. Доколку сакате да сте во тек со прикачуваните видеа, направете subscribe на мојот јутјуб канал. Уживајте во слушањето 🙂 https://www.youtube.com/watch?v=e63yhUvnS_U&t=1s
После подолгото одмарање рециталите повторно се враќаат на мојот „јутјуб канал“ и на блогот. Доколку сакате да сте во тек со прикачуваните видеа кликнете subscribe (претплати се) на каналот. Денешниот избор е „Ти направи едно што се прави еднаш“ од неповторливиот Петре М.Андреевски. Пријатно слушање! https://www.youtube.com/watch?v=owPewbGBaxo&feature=youtu.be
Радоста далечна како карпа распослана среде океан, се обидуваш да ја дофатиш, но почнуваш да тонеш во море од тага. Радост сакаш да носиш, а во тебе умрела и овенала како што овенува и најубавиот цвет во градината. Се будиш во постела од недостиг сакаш да ја дофатиш височината, но се сопнуваш на првиот камен … Продолжи со читање Далечна радост
Очи бели бисери до бескрајот силно светкаат, бодежи в срце ставаат, купче сјајни тајни во нив сокриваат. Очи бели бисери за гледање надалеку шараат, длабоко во душата продираат и тебе те бараат. Очи бели бисери во далечини занесени кон погледот твој летаат за да го дофатат. Очи бели бисери скришно под нив гледаат за да … Продолжи со читање Очи бели бисери
Видео рециталот е прикачен на каналот. Изборот е „Ангелот на Света Софија“ од Блаже Конески. Пријатно слушање 🙂 https://www.youtube.com/watch?v=g-l_y8lMvUk
Рециталот за денес е прикачен на јутјуб каналот, со кликање на видеото можете да го чуете. „Го пленам мостот“ од Милица Паулус изборот за денеска. Пријатно слушање! https://www.youtube.com/watch?v=ZzXr4rLACvI
После кратката пауза повторно имаме подготвено видео рецитал. Сега изборот е од современиот поет Митре Мангоски Радождански, поезија со наслов „Мечта“ извадок од македонската антологија, збирката „Поезија за душа“ од 2014 година. Подолу со кликнување на линкот можете да ја чуете: https://www.youtube.com/watch?v=0Bemt8_6SmA&feature=youtu.be
„Аура“ преведена на српски јазик На месту где си туђе се очи преплићу са похлепношћу упијају ти лик изгледаш као споменик непомични, неухватљив грандиозан. Носиш висибабе у џеповима и руке пуне неограничених светова који нуде уточиште, дају нежности, драга, свилена, потребна. На местима где идеш твои трагови се шире које нехоте оставаљаш са сваким од … Продолжи со читање Аура (поезија)
Се смееме на ист јазик, а тагуваме на сопствена мака, плачеме на ист јазик, а се радуваме на свој начин. Солзи си бришеме за заедно да се радуваме, тага бркаме за да се излекуваме. Луѓе сме покрај сè, стоиме црвсто пред предизвици но, и се кршиме пред некои од нив. Водиме сопствени битки кои може … Продолжи со читање Јас сум човек после сè
