Носена од ветрови создадена од бранови во школка скриена од бел бисер поубава, од сонце потопла, од камен појака од ѕвезда посјајна. Крие спомени како дете палавштина, носи насмев од тага извајан во очи зрак ѝ блеснува во коса море ѝ мириса во прамени од сол кадрици пуштила. Како нежна мелодија со глас душа милува … Продолжи со читање Носена од ветрови
https://www.youtube.com/watch?v=Cn7qWwzDohM Создадена од слики, мисли и сцени очекувања и надежи милиони треба да се скрши како стаклена чаша празна од штотуку испиено црвено вино. Затвара очи и уши од усни немо зборува, лажни невистини и вистински лаги, таа проклета крадачка на реалноста. Создадена од песни, спомени и ноти во вид на безгласна музика што пара … Продолжи со читање Скрши ја илузијата – Наталија Наумовска
Создадена од слики, мисли и сцени очекувања и надежи милиони треба да се скрши како стаклена чаша празна од штотуку испиено црвено вино. Затвара очи и уши од усни немо зборува, лажни невистини и вистински лаги, таа проклета крадачка на реалноста. Создадена од песни, спомени и ноти во вид на безгласна музика што пара уши … Продолжи со читање Скрши ја илузијата
https://www.youtube.com/watch?v=VOztGyhiSbM Во мигови на љубов со заливот нуркаш и забораваш на се' друго. Божицата на рамнодушноста ти ја гланца душата тој песочник кој се прелева од полно во празно од празно во полно па се прочистуваш не толку симболично колку стварно. Во чинот на парењето, потонуваш длабоко во себе, како во море и не ти … Продолжи со читање Обред на прочистување – Катица Ќулавкова (рецитал)
Не многу одамна плашливите очи заедно со збунетоста проткаена со изненаденост, го оттурнуваа од нејзе како што баскетот се одбива од земјата, секој негов обид да ѝ се приближи го правеше уште подалечен. Оклопот чиниш кора од дрво го облекла врз себе, ги потиснала зраците на душата без да ги чуе дека во себе врескаат … Продолжи со читање Неслучена
Утрото носи со себе нови шанси. Ноќта што видела, утрото може само да претпоставува, на што била сведок ноќта утрото никогаш не може да биде. Утрото носи со себе каења, а ноќта е сведок на тоа што претходело, утрото било попаметно од ноќта, затоа и се кае. Џозефина не можеше да се одлучи кое … Продолжи со читање Записите за Џозефина (93)
Не го познавам тој поглед повеќе. Некогаш беше полн со топлина, а сега се заледил. Погледот кој можеше да помилува сега може да те расече... Лажно е сѐ околу мене. Лажни се погледите, лажни се насмевките. Лажни сме ние. Насмевките кријат подлабоки приказни, а некогаш се обидуваат да ја сокријат тагата. Која е приказната … Продолжи со читање „Лажни погледи“
Ти, која не се измори од мене, ти, која си неуморна, ти што молчиш, а погледот ти зборува, ти тивка, а најгласна песно. Ти, која се правиш ничија, ти, која си цела моја, ти што си цела своја, ти мирно, но најразбранувано море. Во ноќи без сон ти, која најмногу ми требаш, во ноќи без … Продолжи со читање Записите за Џозефина (82)
