https://youtu.be/x4MLc2YYY18 Носена од ветрови создадена од бранови, во школка скриена од бел бисер поубава, од сонце потопла, од камен појака, од ѕвезда посјајна. Крие спомени како дете палавштина носи насмев од тага извајан, во очи зрак ѝ блеснува, во коса море ѝ мириса, во прамени од сол кадрици пуштила. Како нежна мелодија со глас душа … Продолжи со читање Морска – Наталија Наумовска
Еднорог во светот
Се појавив и со механичко отчукување и како електромагнетен бран. И битие и привидение, а се напојував со црвенило кое вели животот е сладок, но доволно просечен за да стане монотонија. Моето битисување презираше сѐ, од принцип до критика, а живеев од нив. Живеев од сѐ што мразев, само за да љубам. Механизацијата на реалноста … Продолжи со читање Еднорог во светот
Сподели:
Парадокс
Во прозорец од среќа ѕиркаме, а собата облеана со мрак, дење се обидуваме да се смееме, ноќе се обидуваме да не плачеме. Со далгите на ветрот се бориме, низ разбранувано море пловиме, едрата сме ги распнале, а почнуваме да тонеме. Заборавот не го испраќаме како сонот што не ја напушта мечтата, како зборот што го … Продолжи со читање Парадокс
Сподели:
Записите за Џозефина (89)
Во собата со поглед кон море, се криеја тајни кои само вљубените ги знаеја, се криеја воздишки и безброј страсти, макар и во замислената соба која сигурно некаде постои и ги чека нив двајца, за тие да ја напишат нивната историја во неа, и да го насочат погледот кон морето кое сега беше мирно, а … Продолжи со читање Записите за Џозефина (89)
